Κάτι που προβληματίζει πολλά παιδιά στην εφηβεία είναι η πίεση απο τους γονείς τους όχι μόνο στα σχολικά θέματα αλλά και για την προσωπική τους ζωή.Η ψυχολόγοι θεωρούν φυσιολογικές αυτές τις διαμάχες μεταξύ παιδιών και γονιών διότι οι έφηβοι σε αυτή την ηλικία καλιεργούν τον χαρακτήρα τους,εγκαταλείπουν το χαρακτήρα ενός παιδιού και πλέον υπερασπίζονται τον δικό τους χαρακτήρα και τα δικά τους θέλω.
Η έννοια της εφηβείας είναι αρκετά πρόσφατη ιστορικά και αρκετά ρευστή. Ένας ορισμός που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι ότι είναι: «Η ηλικία που μεσολαβεί μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης. Η ενηλικίωση σχετίζεται με την βιολογική ωρίμανση και την ψυχική ωρίμανση, η οποία όπως όλοι γνωρίζουμε έχει άμεση σχέση με το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Ενώ η βιολογική ωρίμανση συμπληρώνεται μέχρι το 21 έτος ηλικίας του ανθρώπου, και κοινωνικά γίνεται αποδεκτός σαν ενήλικας.Η ψυχική ωρίμανση λέμε ότι έρχεται μονάχα με την ανάληψη των ευθυνών του εαυτού μας. Η σημερνή κοινωνία ευνοεί την συντήρηση πολλών ενήλικων εφήβων. Βλέπουμε εφήβους των 30 και των 40 ετών που ζουν και εξαρτώνται ακόμα από τους γονείς τους. Η εφηβεία έχει αρχή αλλά μερικές φορές παρατείνεται πολύ πέραν των ορίων που συνηθίζουμε να νομίζουμε. Η εφηβεία τελειώνει όταν το άτομο πάρει την ζωή του στα χέρια του.
Η ψυχολογική υποστήριξη παιδιών και εφήβων στοχεύει στο να βοηθήσει τις ηλικιακές αυτές ομάδες να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα και να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις δυσκολίες που προκύπτουν. Στόχος επίσης είναι η πρόληψη, έτσι ώστε αυτά τα προβλήματα να μην εγκαθιδρυθούν και συνεχίσουν να βασανίζουν τα παιδιά και στην ενήλικη ζωή. Με διάφορες ψυχολογικές μεθόδους προσαρμοσμένες στις ανάγκες και την ηλικία των παιδιών, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα ευχάριστο και ασφαλές περιβάλλον, όπου είτε λεκτικά είτε μέσω της συμπεριφοράς τους θα μπορούν να εκφράσουν αυτά που τους απασχολούν και εμποδίζουν την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και προσαρμογή τους στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.
Πηγη:http://e-psychotherapia.
Πηγη:http://www.
Η έννοια της εφηβείας είναι αρκετά πρόσφατη ιστορικά και αρκετά ρευστή. Ένας ορισμός που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι ότι είναι: «Η ηλικία που μεσολαβεί μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης. Η ενηλικίωση σχετίζεται με την βιολογική ωρίμανση και την ψυχική ωρίμανση, η οποία όπως όλοι γνωρίζουμε έχει άμεση σχέση με το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Ενώ η βιολογική ωρίμανση συμπληρώνεται μέχρι το 21 έτος ηλικίας του ανθρώπου, και κοινωνικά γίνεται αποδεκτός σαν ενήλικας.Η ψυχική ωρίμανση λέμε ότι έρχεται μονάχα με την ανάληψη των ευθυνών του εαυτού μας. Η σημερνή κοινωνία ευνοεί την συντήρηση πολλών ενήλικων εφήβων. Βλέπουμε εφήβους των 30 και των 40 ετών που ζουν και εξαρτώνται ακόμα από τους γονείς τους. Η εφηβεία έχει αρχή αλλά μερικές φορές παρατείνεται πολύ πέραν των ορίων που συνηθίζουμε να νομίζουμε. Η εφηβεία τελειώνει όταν το άτομο πάρει την ζωή του στα χέρια του.
Η ψυχολογική υποστήριξη παιδιών και εφήβων στοχεύει στο να βοηθήσει τις ηλικιακές αυτές ομάδες να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα και να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις δυσκολίες που προκύπτουν. Στόχος επίσης είναι η πρόληψη, έτσι ώστε αυτά τα προβλήματα να μην εγκαθιδρυθούν και συνεχίσουν να βασανίζουν τα παιδιά και στην ενήλικη ζωή. Με διάφορες ψυχολογικές μεθόδους προσαρμοσμένες στις ανάγκες και την ηλικία των παιδιών, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα ευχάριστο και ασφαλές περιβάλλον, όπου είτε λεκτικά είτε μέσω της συμπεριφοράς τους θα μπορούν να εκφράσουν αυτά που τους απασχολούν και εμποδίζουν την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και προσαρμογή τους στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.
Πηγη:http://e-psychotherapia.
Πηγη:http://www.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου